Istraživanje IMAGES u Srbiji je postavljeno na tri bitna teorijska stuba.

Prvi stub čini višedecenijski akumulirano znanje o muškarcima i maskulinitetima (Segal, 1990; Connell, 1993; Connell, 1995; Connell, 2000; Connell, 2002; Hearn, 2012; Pollack, 1998), i posebno iz oblasti kritičkih studija muškaraca i maskuliniteta (KSMM) koje se oslanjaju na feminističke teorije i feminističko znanje (Hearn, 1997; Hearn, 1998; Hearn and Pringle, 2006; Hearn, 2015; Kaufman, 1993; Kimmel, 1992; Greig, Kimmel, Lang, 2000; Aboim, 2010). Veoma je važno naglasiti da nije svako znanje o muškarcima ujedno i feministički osvešćeno znanje, odnosno da postoji i znanje o muškarcima koje se zasniva na desničarskim ideologijama i lažnoj „rodnoj neutralnosti“, iza koje se kriju mizoginija, govor mržnje prema ženama i nepriznavanje postojanja patrijarhata. Razgraničavanje jednog od drugog je neophodno da bi se konstruktivno pristupilo rodnim politikama. Zato je upravo onaj izvor znanja koji se zasniva na feminističkoj teoriji i predstavlja kritiku patrijarhata kao strukture moći ono što omogućuje iskorak iz obrasca u kome su i sami muškarci na specifičan način „žrtve patrijarhata“, iako istovremeno u manjoj ili većoj meri uživaju „patrijarhalnu dividendu“ (Connell, 1995).

Drugi deo čine slična istraživanja i izveštaji koje sprovodi organizacija PROMUNDO u saradnji sa svojim mnogobrojnim partnerima širom sveta, a koji su, takođe, rezultirali nizom naučnih tekstova i publikacija (https://promundoglobal.org/programs/international-men-and-gender-equality-survey-images/).

Na kraju, treći stub čine znanja koja se odnose na akumulirane rezultate istraživanja o podeli uloga u mikrosferi i posebno u roditeljstvu. Prvo takvo istraživanje u Srbiji potiče još s kraja 80-ih godina i u njemu su utvrđene značajne razlike između muškaraca i žena u obavljanju domaćeg rada i u roditeljstvu, ali i među samim muškarcima (po starosti, obrazovanju, mestu stanovanja, videti u: Blagojević Hjuson, 2014a). Takođe, 2008. i 2012. obavljena su dva velika istraživanja rodnih odnosa pod nazivom „Rodni barometar“ (Blagojević, 2006a; Blagojević Hjuson, 2013). Ta saznanja su u izvesnoj meri ugrađena i u dizajniranje ovog upitnika (u okviru 20% pitanja), ali, još više, u samu interpretaciju rezultata. Takođe, u Srbiji postoji i pokušaj razvoja specifičnog teorijskog pristupa koji povezuje kritičke studije muškaraca i maskuliniteta sa „teorijom poluperiferijalnosti“, i utvrđivanjem specifičnosti dominantnog rodnog režima iz te perspektive (Hughson, 2017). U Srbiji u dugom nizu godina različiti autori i autorke koji se bave empirijskim istraživanjima u oblasti rodnih studija, ili u drugim disciplinama, iz eksplicitno ili implicitno feminističke perspektive, dolaze do novih saznanja o položaju muškaraca u privatnoj i u javnoj sferi, najčešće kroz poređenje sa ženama (Bobić, 2000, 2010, 2002, 2004, 2006, 2008, 2012; Babović, 2007, 2009, 2010a, 2010b; Jarić, 2006; Milić, 1994, 1995, 2004a, 2004b; Milić i Tomanović, 2009; Milić et al. 2010; Mršević, 2012, 2013a, 2013b, 2014; Nikolić Ristanović, 2000, 2002, 2008, 2010; Tomanović, 2004, 2010, 2012; Stanojević, 2015; Stjepanović-Zaharijevski, 2010; Rosić, 2015; Pavićević i Simeunović Patić, 2011; Petrović, 2011). Povezanost ovih nalaza stvara relativno konzistentan sistem uvida o empirijskoj realnosti svakodnevnih života muškaraca u Srbiji. Drugim rečima, ovo istraživanje ne polazi od „nulte tačke”, već ulazi u već postojeći sistem znanja, kako internacionalno, tako i kontekstualno, sa ciljem da ga unapredi, razvije i unese novija saznanja, kao i nove konkretne empirijske podatke koji će moći da budu korišćeni u rodnim politikama.

Ovakav teorijski pristup je uticao i na stvaranje hipotetičkog okvira, koji je, više implicitno nego eksplicitno, oblikovao interpretaciju ovih podataka. Eksplicitno je u izvesnoj meri bilo i nemoguće, s obzirom na to da je već postojao zadati okvir IMAGES istraživanja.

Prva hipoteza je da su u mikrosferi promene u pravcu uspostavljanja egalitarnog obrasca ponašanja i egalitarne podele uloga u procesu stalnog jačanja i da su nezaustavljive. Te promene se odvijaju postepeno, više su izražene u mlađim nego u starijim generacijama muškaraca, i više kod obrazovanijih nego kod onih manje obrazovanih muškaraca. Promene različitim intenzitetom zahvataju različite oblasti privatnog života, uglavnom polazeći od očinstva u kome su one najviše izražene.

Druga hipoteza je da se stavovi o ravnopravnosti žena i ljudskim pravima menjaju u pravcu oslobađanja od rodnih stereotipa, što je više izraženo u mlađim generacijama muškaraca i među obrazovanijim muškarcima.

Treća hipoteza je da postoji napetost između diskursa i praksi, naročito izražena u odnosu makrodiskursa (metadiskursa o rodnosti) i mikropraksi. Promene u ponašanju u mikrosferi i promene u stavovima o rodnosti idu u pravcu progresivne transformacije, ali se u javnim diskursima zadržavaju mizogine formule, kojima se iskazuju otpor prema promeni.

Četvrta hipoteza se odnosi na nasilje. Nasilje je veoma rašireno u mnogobrojnim oblicima i modalitetima i, dok su žene neuporedivo češće žrtve u partnerskom odnosu, muškarci su žrtve drugih muškaraca u javnom prostoru.

Peta hipoteza se odnosi na zdravlje i na pretpostavku da su muškarci, upravo zbog svoje rodne uloge, više podložni rizičnom ponašanju (droge, alkohol, pušenje, tuče i sl.) od žena.

Šesta hipoteza se odnosi na moguće „tačke preokreta“, odnosno ona polja aktivnosti i života u kojima se uspostavljaju novi obrasci ponašanja (ka egalitarnosti). Pretpostavka je da su te tačke vezane za one pojedince i pojedinke koji, u pozitivnom smislu, „iskaču“ iz klasičnih rodnih uloga, bilo da se radi o „srećno razvedenim“ muškarcima ili o muškarcima koji biraju atipične profesije (profesije staranja, negovanja).

Sedma hipoteza se odnosi na dinamiku promene i na nosioce promene u ukupnoj populaciji. Pretpostavljeno je da su mlađi muškarci, kao i oni obrazovaniji, više skloni pozitivnoj promeni u pravcu egalitarnih vrednosti i nenasilja, ali i da promena nije jednostavno linearna, zbog uticaja „tranzicije“ i zaustavljanja progresivnog kretanja u pravcu višeg nivoa rodne ravnopravnosti.